نشانههای جوش خوردن استخوان
استخوانهای بدن از جمله ساختارهای حیاتی انسان هستند که نقش قابل توجهی در نگهداری و حمایت از بدن ایفا میکنند. اگرچه استخوانها به ظاهر سخت و بیحس به نظر میرسند، اما در واقع یک زندگی فعال در خود پنهان کرده اند. به همین دلیل است که جوش خوردن استخوان، که به نوعی آسیب و تغییر در ساختار استخوان است، میتواند عوارضی را به همراه داشته باشد. جوش خوردن استخوان یکی از مسائلی است که بر عملکرد و سلامت ارتوپدی تأثیر زیادی دارد. این مسئله معمولاً در نتیجه یک ضربه، یک حادثه یا شکستن استخوان به وجود میآید. در این مقاله، به معرفی و بررسی برخی از نشانههای جوش خوردن استخوان خواهیم پرداخت.
علائم جوش خوردن استخوان
جوش خوردن استخوان ممکن است بدون علائم و نشانههای واضحی رخ دهد. با این حال، در برخی موارد، علائم زیر میتوانند به نشانههای جوش خوردن استخوان تبدیل شوند:
تورم و قرمزی
تورم و قرمزی در نقاط جوش خوردن استخوان معمولاً از طریق پوست قابل مشاهده است. این نشانهها نشانگر وجود التهاب در محل جوش خوردگی است و دلیل وقوع آن میتواند بر اثر ضربه، عفونت یا استفاده از استخوان مصنوعی یا پروتز باشد.
درد
درد نیز یکی دیگر از نشانههای جوش خوردن استخوان است. درد ممکن است به صورت موقت یا مداوم باشد و میتواند به علت تحریک عصبها، عفونت یا وجود شکاف یا شکستگی در استخوان رخ دهد. در صورتی که درد طولانی مدت و شدید باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کرده و درمان مناسب را دنبال کرد.
اختلال در حرکت
اختلال در حرکت نیز از دیگر نشانههای جوش خوردن استخوان است. این مورد ممکن است به صورت محدودیت حرکت در استخوان یا از دست رفتن کامل حرکت در محل آسیب دیده ظاهر شود. این مشکل میتواند به علت ورم و التهاب در منطقه جوش خورده باشد و نیاز به درمان فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی داشته باشد.
شل شدن عضلات
شل شدن عضلات نیز معمولاً پس از جوش خوردن استخوان رخ میدهد. این نشانه میتواند به صورت اختلال در کنترل عضلانی و کاهش قدرت عضلات در منطقه آسیب دیده نمایان شود. در صورتی که شل شدن عضلات به صورت شدید باشد، ممکن است نیاز به تمرینات تقویتی و درمان فیزیکی داشته باشد.
تغییر در فرم استخوان
تغییر در فرم استخوان نیز یکی از نشانههای مشهود جوش خوردن استخوان است. به عنوان مثال، استخوان ممکن است ترک خورده یا تغییر شکل داده باشد. این تغییرات ممکن است به علت جوش خوردن استخوان باشد و نیاز به مراجعه به پزشک برای بررسی دقیقتر و درمان مناسب داشته باشد.
ایجاد صدا
شنیدن صدا در مفصل هنگام حرکت میتواند نشان دهنده جوش خوردن استخوان باشد.
شکستگی در استخوان
در موارد شدید، ممکن است تخریب بیشتری در استخوان جوش خورده رخ دهد و شکستگی بیشتری اتفاق بیفتد.
عدم ثبات
استخوانی که جوش خورده است، معمولاً ثابت و پایدار نیست و میتواند زخمهای جدیدی را ایجاد کند.
عوارض جوش خوردن استخوان

جوش خوردن استخوان تأثیرات مختلفی بر سلامت ارتوپدی دارد. در زیر تأثیرات اصلی آن را مورد بررسی قرار داده ایم:
- تحمل درد: استخوان جوش خورده ممکن است درد شدیدی ایجاد کند که باعث محدود شدن حرکت و تحمل درد در فرد میشود.
- محدودیت حرکت: جوش خوردن استخوان میتواند منجر به محدودیت حرکت در ناحیه مورد نظر شود و تحریک و حرکت در آن منطقه درد و ناتوانی را به همراه داشته باشد.
- عدم تثبیت استخوان: استخوانی که جوش خورده است، عمدتاً ثابت نیست و میتواند برخی عوارض ناخواسته را ایجاد کند.
- شکستگی مجدد استخوان: در بعضی موارد، استخوانی که جوش خورده است قابلیت شکستگی بیشتری نسبت به استخوانهای سالم دارد و با ضربه کوچکی میتواند مجدداً بشکند.
- عفونت: احتمال ابتلا به عفونت در ناحیهای که استخوان جوش خورده، افزایش یافته و ممکن است برای درمان بیشتر نیاز به جراحی باشد.
دلایل جوش خوردن استخوان
تروما
ضربههای قوی و ناگهانی به استخوان میتواند باعث شکستگی و خراشیدگی استخوان شود. همچنین، نادیده گرفتن آسیب ممکن است به طور مستقیم باعث جوش خوردن استخوان شود.
عفونت
عفونتهای باکتریایی یا ویروسی در استخوان میتواند باعث جوش خوردن آن شود. این نوع عفونت استخوان باعث علائمی از جمله درد، تورم و حساسیت در ناحیه مبتلا میشود.
بیماریهای عضلانی و اسکلتی
برخی بیماریهای مرتبط با استخوانها و غضروفها میتواند منجر به جوش خوردن آنها شود. نمونههایی از این بیماریها شامل التهاب مفاصل، آرتریت روماتوئیدی و اوستئوپروز است.
جنسیت و سن
زنان پس از یائسگی و مردان بالای ۵۰ سال بیشتر در معرض خطر جوش خوردن استخوان هستند. این موضوع به خاطر تغییرات هورمونی و کاهش توده استخوانی در این سنین است.
راههای تشخیص جوش خوردن استخوان
تشخیص جوش خوردن استخوان معمولاً توسط یک پزشک ارتوپدی صورت میگیرد. در ادامه، به برخی از روشهایی که برای تشخیص وضعیت جوش خوردن استخوان استفاده میشود، اشاره میکنیم.
- رادیوگرافی: این تکنیک تصویربرداری از استخوان کمک میکند تا تصاویر دقیقی از استخوان دچار جوش خوردن را نشان دهد.
- سی تی اسکن: از این روش برای تصویربرداری مقطعی از استخوان استفاده میشود و تشخیص جوش خوردن استخوان را سهولت میبخشد.
- مغناطیس تصویری: با استفاده از این روش تشخیص جوش خوردن استخوان و ارزیابی خوبی از میزان آسیب ارائه میشود.
- سنجش استقامت استخوان: این روش از طریق اندازه گیری قدرت استخوان میتواند تشخیص دقیقی از جوش خوردن استخوان را فراهم کند.
- به طور کلی، تشخیص جوش خوردن استخوان نیاز به مشاوره یک پزشک دارد و هرگاه علائم جوش خوردن استخوان را تجربه کردید، بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید.
راههای پیشگیری از جوش خوردن استخوان
وزن مناسب
حفظ وزن مناسب باعث کاهش فشار بر استخوانها و عدم نیاز به تحمل بار زیاد میشود که میتواند به پیشگیری از جوش خوردن استخوان کمک کند.
تمرین منظم
تمرینهای منظم حرکت استخوانها و مفاصل را به طور موثر تقویت میکنند و باعث کاهش خطر جوش خوردن استخوان میشوند. تمریناتی مانند پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری میتوانند بسیار مفید باشند.
مصرف منابع غنی کلسیم
مصرف منابع غنی کلسیم مثل شیر و محصولات لبنی، سبزیجات سبز رنگ، ماهیها و تخم مرغ باعث تقویت استخوانها و جلوگیری از جوش خوردن آنها میشود.
استفاده از مکملهای استخوان
مصرف مکملهایی که حاوی کلسیم، ویتامین D و کلیترا استخوان است، میتواند به تقویت استخوانها و جلوگیری از جوش خوردن آنها کمک کند.
استفاده از وسایل کمکی
استفاده از وسایل کمکی مانند عصا، وسایل پشتیبانی و کفشهای مناسب در هنگام راه رفتن و حرکت میتواند فشار را از استخوانها بکاهد و به پیشگیری از جوش خوردن آنها کمک کند.
سخن پایانی
جوش خوردن استخوان زمانی رخ میدهد که استخوان دچار آسیب میشود و فرآیند ترمیم استخوان به دلیل مشکل موجود نمیتواند به درستی انجام شود. در حقیقت، جوش خوردن استخوان به معنی بازسازی نامناسب استخوان است که میتواند منجر به عوارض جدی شود. جوش خوردن استخوان برای بسیاری از افراد مسن مشکلی رایج است. با اتخاذ روشهای پیشگیری میتوان این مشکل را کاهش داد و به سلامتی استخوانها و مفاصل رسید. با مراقبت و درمان مناسب، اغلب جوش خوردن استخوان قابل بهبود و درمان است. اما در مواردی که جوش خوردگی شدید و طولانی مدت باشد، باید به روشهای درمانی پیچیدهتری روی آورد. بنابراین، در صورتی که نشانههای جوش خوردن استخوان را تجربه میکنید، بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.