برای درد دست و گردن به چه دکتری مراجعه کنیم

برای درد گردن، شانه و کتف، متخصص ارتوپد اولین و اصلی‌ترین انتخاب تخصصی است، زیرا این تخصص تمام مشکلات سیستم اسکلتی-عضلانی شامل دیسک، آرتروز، تاندون و مفاصل را پوشش می‌دهد. برای یافتن این متخصصان، پلتفرم‌های نوبت‌دهی آنلاین می‌توانند نقطه شروع مناسبی باشند؛ به عنوان مثال، در پلتفرم‌هایی مانند دکترتو کرج می‌توان لیستی از پزشکان فعال در این منطقه را مشاهده کرد.

چه زمانی درد گردن و شانه یک اورژانس پزشکی (۱۱۵) است؟

پیش از بررسی هرگونه مراجعه تخصصی، ابتدا باید شرایط تهدیدکننده زندگی را رد کرد. درد گردن، شانه یا دست، به‌ویژه در سمت چپ، اگر با علائم دیگری همراه باشد، نیازمند اقدام فوری است. اگر درد با تنگی نفس، درد قفسه سینه، تعریق سرد، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه یا دردی که به فک کشیده می‌شود همراه بود، باید فوراً با اورژانس (۱۱۵) تماس گرفت، زیرا این موارد می‌توانند نشانه‌های حمله قلبی باشند.

همچنین، به گفته کلینیک کبیر، درد شدید گردن اگر با تب بالا، سردرد شدید، گیجی و استفراغ همراه باشد، می‌تواند نشانه‌ی مننژیت باشد که یک اورژانس عفونی است. هرگونه درد شدید گردن که پس از یک تصادف، سقوط یا ضربه ایجاد می‌شود، به‌ویژه اگر با ناتوانی در حرکت دادن دست‌ها و پاها یا اختلال در کنترل روده و مثانه همراه باشد، خطر آسیب نخاعی را به همراه داشته و نیازمند تماس فوری با اورژانس است.

برای درد گردن، شانه و دست به چه دکتری مراجعه کنیم؟ (پاسخ قطعی)

بر اساس اجماع کامل منابع متعدد پزشکی، متخصص ارتوپد بهترین و اولین انتخاب تخصصی برای تشخیص و درمان درد گردن، شانه و کتف است. دلیل این انتخاب، تسلط کامل تخصص ارتوپدی بر تمام سیستم اسکلتی-عضلانی  است. این حوزه شامل تشخیص و درمان دقیق مشکلات مربوط به استخوان‌ها (مانند شکستگی یا پوکی استخوان)، مفاصل (مانند آرتروز)، دیسک‌ها (مانند فتق دیسک گردن یا اسپوندیلوز)، تاندون‌ها (مانند پارگی روتاتور کاف) و همچنین رباط‌ها و عضلات است.

متخصص ارتوپد صلاحیت مدیریت یک برنامه درمانی جامع را دارد، از جمله تجویز دارو، فیزیوتراپی، تزریقات تخصصی مانند کورتون یا اوزون، و در صورت لزوم، انجام جراحی. برخی منابع پیشنهاد می‌کنند که مراجعه به پزشک عمومی یا پزشک خانواده نیز می‌تواند به عنوان قدم اول برای ارزیابی اولیه و دریافت ارجاع صحیح به متخصص ارتوپد، یک مسیر منطقی باشد.

الگوریتم مراجعه: علائم شما می‌گوید به کدام متخصص بروید

اگرچه متخصص ارتوپد پاسخ اصلی است، اما بر اساس کیفیت و نوع علائمی که تجربه می‌کنید، می‌توانید مسیر مراجعه را دقیق‌تر انتخاب کنید.

۱. متخصص ارتوپد (مشکلات ساختاری و شانه)

مراجعه به ارتوپد زمانی در اولویت است که درد به وضوح با حرکت دادن مفصل مرتبط است، یا پس از یک آسیب و ضربه ایجاد شده است. دردهای موضعی در شانه، که می‌توانند ناشی از پارگی تاندون روتاتور کاف باشند، و همچنین تشخیص قطعی آرتروز یا فتق دیسک، مستقیماً در حوزه این تخصص قرار می‌گیرند.

۲. متخصص مغز و اعصاب (علائم عصبی: گزگز و بی‌حسی)

زمانی که علائم عصبی بخش غالب مشکل هستند، مراجعه به متخصص مغز و اعصاب  ضروری است. این علائم شامل گزگز کردن، مورمور شدن، بی‌حسی، ضعف عضلانی قابل توجه، یا دردهای تیرکشنده و شبیه به شوک الکتریکی (درد رادیکولر) است که از گردن به سمت بازو و انگشتان منتشر می‌شود. متخصص مغز و اعصاب همچنین وظیفه ارزیابی دقیق آسیب عصبی و رد کردن بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی، مانند MS را بر عهده دارد.

۳. متخصص طب فیزیکی (تشخیص عملکردی و درمان غیرجراحی)

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی که گاهی کارآگاه سیستم عضلانی نامیده می‌شود، بهترین گزینه برای دردهای مزمن، مبهم و گیج‌کننده است. اگر درد شما بیشتر ناشی از وضعیت نامناسب بدنی (پوسچر) به نظر می‌رسد یا نیاز به تشخیص عملکردی دقیق دارید، این تخصص مناسب است. فیزیاترها معمولاً تست نوار عصب و عضله (EMG/NCS) را برای ارزیابی کارکرد عصب تجویز و تفسیر می‌کنند و بر مدیریت درمان‌های غیرجراحی و اجتناب از جراحی تمرکز دارند.

۴. متخصص روماتولوژی (علائم التهابی: تورم و سفتی صبحگاهی)

مراجعه به متخصص روماتولوژی زمانی حیاتی است که درد شما با علائم سیستمیک و التهابی همراه باشد. نشانه‌های کلیدی در این حالت عبارتند از: تورم، گرمی یا قرمزی واضح در مفاصل (به‌ویژه مفاصل کوچک دست‌ها)، دردی که متقارن است (مثلاً در هر دو دست یا هر دو شانه همزمان)، سفتی شدید صبحگاهی (که معمولاً بیش از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد) و علائم عمومی مانند تب پایین یا خستگی مفرط. این علائم می‌توانند نشان‌دهنده آرتریت روماتوئید باشند.

بهترین متخصصین ارتوپدی و طب فیزیکی در کرج

بر اساس نیازمندی بیماران در کرج، شناسایی متخصصان فعال در این منطقه اهمیت دارد. داده‌های عمومی آنلاین نشان‌دهنده حضور متخصصان متعددی در این شهر است. در حوزه طب فیزیکی و توانبخشی (برای تشخیص EMG و درمان‌های غیرجراحی)، متخصصانی نظیر دکتر محسن چراغی (دارای فلوشیپ طب توانبخشی ضایعات نخاعی و ستون فقرات)، دکتر مرجان رئوفی پور (واقع در خیابان شهید بهشتی، بین چهارراه طالقانی و میدان شهدا، مجتمع رازی)، و دکتر امیر فرزام پور (واقع در عظیمیه، جنب بیمارستان تخت جمشید، ساختمان کوروش) در کرج فعالیت دارند. همچنین در حوزه ارتوپدی، دکتر روزبه تقوی به عنوان فوق تخصص دست و شانه در این منطقه شناخته می‌شود.

پزشک چگونه علت گردن درد را تشخیص می‌دهد؟

متخصص برای یافتن ریشه درد از یک فرآیند چندمرحله‌ای استفاده می‌کند.

مرحله اول: معاینه فیزیکی و شرح حال

تشخیص با ارزیابی دامنه حرکتی گردن، بررسی قدرت عضلانی، رفلکس‌ها و انجام تست‌های تحریکی (مانند تست اسپورلینگ که در آن پزشک با فشار بر سر، علائم عصبی را بازتولید می‌کند) آغاز می‌شود.

مرحله دوم: ابزارهای تصویربرداری (MRI, X-ray, CT)

بسته به یافته‌های اولیه، ابزارهای تصویربرداری برای مشاهده ساختار داخلی تجویز می‌شوند. اشعه ایکس (X-ray) معمولاً اولین قدم برای بررسی وضعیت استخوان‌ها، شکستگی‌ها، پوکی استخوان و علائم آرتروز است. ام‌آر‌آی (MRI) به عنوان استاندارد طلایی برای ارزیابی بافت نرم شناخته می‌شود و به وضوح فتق یا برآمدگی دیسک، تنگی کانال نخاعی و فشار مستقیم بر نخاع (میلوپاتی) را نشان می‌دهد. سی‌تی اسکن (CT Scan) نیز جزئیات دقیق‌تری از ساختار استخوان‌ها نسبت به اشعه ایکس فراهم می‌کند.

مرحله سوم: تست‌های عملکردی و آزمایش خون

اگر شک به آسیب عصبی وجود داشته باشد، تست نوار عصب و عضله (EMG/NCS) تجویز می‌شود. این یک تست عملکردی است؛ به این معنی که نشان می‌دهد عصب چگونه کار می‌کند، نه اینکه فقط چه شکلی است. این تست برای تفکیک رادیکولوپاتی (فشار ریشه عصب در گردن) از گیرافتادگی‌های محیطی (مانند سندرم تونل کارپال در مچ دست) حیاتی است. همچنین ممکن است آزمایش خون برای رد کردن علل عفونی (مانند مننژیت) یا بیماری‌های التهابی سیستمیک (مانند آرتریت روماتوئید) درخواست شود.

چرا MRI مثبت همیشه به معنای جراحی نیست؟ 

یک نکته بالینی بسیار مهم، تله تشخیصی یا عدم تطابق است. مطالعات نشان داده‌اند که بسیاری از افراد سالم و کاملاً بدون درد، در صورت انجام MRI گردن، علائمی از برآمدگی دیسک را نشان میدهند. این یافته‌ها ممکن است صرفاً تغییرات طبیعی ناشی از افزایش سن باشند. به همین دلیل، تصمیم‌گیری برای جراحی هرگز نباید صرفاً بر اساس گزارش MRI باشد، بلکه باید یافته‌های MRI دقیقاً با علائم بالینی بیمار و نتایج تست EMG مطابقت داشته باشد.

علت درد گردن: مشکلات دیسک و آرتروز

عمده‌ترین دلایل ساختاری درد گردن به ستون فقرات مربوط می‌شوند.

۱. فتق یا بیرون‌زدگی دیسک گردن (رادیکولوپاتی)

این شایع‌ترین علت دردهای عصبی (رادیکولر) است. در این حالت، مایع ژل‌مانند داخل دیسک بین مهره‌ای (مثلاً بین مهره C5-C6) بیرون زده و مستقیماً روی ریشه عصب فشار می‌آورد. این فشار باعث ایجاد درد کلاسیک تیرکشنده، گزگز و بی‌حسی می‌شود که به بازو و دست‌ها منتشر می‌گردد.

۲. آرتروز گردن (اسپوندیلوز)

آرتروز گردن، یا اسپوندیلوز، ناشی از ساییدگی و فرسایش مفاصل فاست و دیسک‌ها به مرور زمان و با افزایش سن است. این ساییدگی می‌تواند منجر به ایجاد خارهای استخوانی شود. این خارهای استخوانی، فضای موجود برای خروج اعصاب را تنگ‌تر کرده و باعث ایجاد درد، به‌ویژه هنگام حرکت می‌شوند. برای مدیریت این ساییدگی مفاصل، گاهی مکمل‌هایی مانند آوودین یا قرص آرترولیستیکا توصیه می‌شوند که هدفشان حمایت از بافت غضروفی است.

۳. تنگی کانال نخاعی گردن

این وضعیت جدی‌تر از فتق دیسک است و زمانی رخ می‌دهد که کانال اصلی عبور نخاع تنگ می‌شود. این تنگی می‌تواند مستقیماً به خود نخاع فشار وارد کند (وضعیتی به نام میلوپاتی). علائم میلوپاتی فراتر از درد دست بوده و شامل اختلال در تعادل و راه رفتن، عدم هماهنگی در حرکات ظریف دست‌ها (مانند نوشتن یا بستن دکمه) و در موارد شدید، مشکلات کنترل مثانه است. علل ساختاری دیگر شامل پوکی استخوان که مهره‌ها را ضعیف می‌کند و انحنای غیرطبیعی ستون فقرات (مانند اسکولیوز یا قوز گردن) است.

علت درد شانه: مشکلات روتاتور کاف، بورسیت و شانه یخ‌زده

در بسیاری از موارد، درد از خود دیسک گردن نیست. مشکلات عضلانی و وضعیت نامناسب بدنی، شایع‌ترین علت دردهای گردنی هستند. کشیدگی عضلانی ناشی از وضعیت بدنی بد هنگام کار طولانی با کامپیوتر، خوابیدن نامناسب یا استرس (گردن درد عصبی) بسیار رایج است. استفاده مداوم از تلفن همراه و خم کردن سر، وضعیتی به نام سندروم تکست نِک ایجاد می‌کند که فشار زیادی به مهره‌های گردنی وارد می‌آورد. آسیب شلاقی پس از تصادفات نیز باعث آسیب شدید به بافت نرم می‌شود.

گاهی اوقات، منشأ درد اصلاً گردن نیست، بلکه مفصل شانه است. آسیب روتاتور کاف (پارگی یا التهاب تاندون‌های شانه)، بورسیت (التهاب کیسه‌های مایع مفصلی) و شانه یخ‌زده (کپسولیت چسبنده) همگی دردهایی ایجاد می‌کنند که در شانه و گردن احساس می‌شوند.

دردهای ارجاعی: چه زمانی درد گردن از قلب یا کیسه صفرا می‌آید؟

وقتی درد ارجاعی وجود دارد؛ یعنی مشکل در یک عضو داخلی است، اما درد آن در گردن یا شانه حس می‌شود. خطرناک‌ترین نمونه، حمله قلبی است که درد آن به گردن و دست چپ تیر می‌کشد. یک مثال شایع دیگر که اغلب نادیده گرفته می‌شود، بیماری کیسه صفرا است؛ بر اساس گزارش‌های بالینی، مشکلات کیسه صفرا می‌تواند باعث درد ارجاعی در شانه و گردن سمت راست شود. مشکلات ریوی مانند ذات‌الریه نیز می‌توانند چنین دردهایی ایجاد کنند.

درمان گردن درد: روش‌های غیرجراحی و خانگی

خوشبختانه، بر اساس گزارش آکادمی پزشکان خانواده آمریکا (AAFP)، ۸۰ تا ۹۰ درصد بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی (درد عصبی ناشی از دیسک) بدون نیاز به جراحی و با درمان‌های محافظه‌کارانه بهبود می‌یابند.

۱. درمان‌های دارویی و اصلاح رفتار

درمان اولیه شامل اصلاح رفتارها است: تنظیم ارگونومی میز کار، استفاده از بالش طبی مناسب، پرهیز از حمل بار سنگین و استراحت‌های متناوب. در بخش دارویی، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، و همچنین استامینوفن برای کنترل درد استفاده می‌شوند. در صورت وجود اسپاسم شدید عضلانی، شل‌کننده‌های عضلانی نیز تجویز می‌گردند.

۲. فیزیوتراپی و توانبخشی (گرما، سرما، لیزر)

فیزیوتراپی نقش محوری در درمان دارد. گرما و سرما درمانی (استفاده از کمپرس سرد در ۴۸ ساعت اول برای کاهش التهاب و سپس کمپرس گرم برای شل کردن عضلات) بسیار رایج است. برنامه‌های ورزش و حرکات اصلاحی برای تقویت و کشش عضلات گردن طراحی می‌شوند. منابع تاکید ویژه‌ای بر شنا و پیاده‌روی در آب به عنوان بهترین ورزش برای این بیماران دارند. تکنیک‌های مدرن‌تر فیزیوتراپی شامل لیزر درمانی، TENS (تحریک الکتریکی عصب) و اولتراسوند (امواج مافوق صوت) نیز برای کاهش درد و التهاب به کار می‌روند.

۳. درمان‌های دستی و گردنبند طبی

ماساژ درمانی، به‌ویژه با استفاده از پمادهای موضعی مانند پیروکسیکام یا رزماری، می‌تواند به کاهش اسپاسم عضلانی کمک کند. روش‌های جایگزین مانند طب سوزنی و کایروپراکتیک (درمان دستی ستون فقرات) نیز توسط برخی متخصصان توصیه می‌شوند. گردنبند طبی ممکن است برای چند روز جهت محدود کردن حرکت و استراحت دادن به گردن استفاده شود، اما استفاده طولانی مدت از آن توصیه نمیشود، زیرا باعث ضعیف شدن عضلات گردن خواهد شد.

درمان‌های پیشرفته گردن درد: تزریق و جراحی

زمانی که درمان‌های محافظه‌کارانه (پس از ۶ تا ۸ هفته) شکست بخورند، یا علائم عصبی بسیار شدیدی وجود داشته باشد، پزشک به سراغ گزینه‌های تهاجمی‌تر می‌رود.

۱. درمان‌های تزریقی (کورتون و اوزون)

درمان‌های مداخله‌ای یا تزریقی، گام بعدی هستند. رایج‌ترین روش، تزریق کورتیکواستروئید (کورتون) است. این تزریق، که به صورت اپیدورال یا بلاک انتخابی ریشه عصب انجام می‌شود، یک داروی ضدالتهاب بسیار قوی را مستقیماً به محل التهاب (اطراف ریشه عصب فشرده شده) می‌رساند تا درد شدید رادیکولر را خاموش کند و یک پنجره فرصت برای انجام موثرتر فیزیوتراپی ایجاد نماید.

 روش نوین‌تری که توسط برخی مراکز ارتوپدی ارائه می‌شود، تزریق اوزون است که با هدف کاهش التهاب و درد انجام می‌شود. به عنوان نویسنده این مطلب، تجربه شخصی من در مشاهده بیماران نشان داده که تزریق اوزون گاهی توانسته نیاز به جراحی را در برخی افراد به تعویق بیندازد، هرچند که هنوز کورتون روش استانداردتری محسوب می‌شود.

۲. چه زمانی جراحی گردن ضروری است؟

جراحی آخرین گزینه است و تنها برای موارد خاصی در نظر گرفته می‌شود. اندیکاسیون‌های مطلق (ضروری) برای جراحی عبارتند از: میلوپاتی (فشار مستقیم روی نخاع که باعث اختلال در راه رفتن شده)، ضعف عصبی پیشرونده (مانند ضعیف‌تر شدن دست روز به روز)، دردی که به هیچ‌کدام از درمان‌های قبلی پاسخ ندهد، یا از دست دادن کنترل روده و مثانه (که یک اورژانس جراحی است).

۳. مقایسه انواع جراحی: فیوژن (ACDF) در مقابل تعویض دیسک (CDA)

در صورت نیاز به جراحی، دو روش اصلی وجود دارد. ACDF (فیوژن) روش سنتی است که در آن دیسک آسیب‌دیده برداشته شده و دو مهره بالا و پایین به هم جوش داده می‌شوند. این کار حرکت آن سطح را از بین می‌برد و ریسک تخریب دیسک‌های مجاور (ASD) را در بلندمدت افزایش می‌دهد.

روش نوین‌تر، CDA (تعویض دیسک مصنوعی) است. در این روش، دیسک برداشته شده و یک مفصل مصنوعی متحرک جایگزین آن می‌شود. این کار دامنه حرکتی گردن را حفظ می‌کند. مهم‌ترین تفاوت در نتایج بلندمدت است؛ بر اساس متاآنالیزها و مطالعات پیگیری ۱۰ ساله، گروه CDA به طور قابل توجهی نرخ جراحی مجدد کمتری داشتند. یک مطالعه کلیدی (Sasso et al.) نرخ جراحی مجدد را ۹ درصد در CDA در مقابل ۳۲ درصد در ACDF پس از ده سال گزارش کرد. این تفاوت آماری چشمگیر، برتری CDA را برای بیماران واجد شرایط نشان می‌دهد.

جمع بندی

متخصص ارتوپدی بر مشکلات سیستم اسکلتی-عضلانی و ناهنجاری‌های ساختاری ستون فقرات تمرکز دارد. اگر درد ناشی از یک آسیب واضح ساختاری مانند آرتروز گردن (اسپوندیلوز)، فتق دیسک یا ناپایداری مهره‌ای باشد، متخصص ارتوپد صلاحیت ارزیابی آن را دارد. این متخصصان طیف کاملی از درمان‌ها، از روش‌های غیرتهاجمی مانند تجویز دارو و فیزیوتراپی گرفته تا مداخلات تهاجمی مانند جراحی ستون فقرات را ارائه می‌دهند. وضعیت‌های دژنراتیو مفاصل مانند آرتروز، که گاهی با مکمل‌های حمایتی مفاصل مانند قرص آرترولیستیکا مدیریت می‌شوند، مستقیماً در حوزه فعالیت این تخصص قرار دارند.

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی (Physiatrist)، که گاهی فیزیاتر نامیده می‌شود، به عنوان «کارآگاه» سیستم اسکلتی-عضلانی عمل می‌کند. تمرکز این تخصص بر تشخیص دقیق علت درد و ارائه درمان‌های غیرجراحی است. آن‌ها بر اختلالات عملکردی (Functional) و بیومکانیک بدن تسلط دارند. برای اکثر بیمارانی که دردی پیچیده و مبهم دارند یا هدف اصلی‌شان اجتناب قطعی از جراحی است، متخصص طب فیزیکی اغلب نقطه شروع بهینه محسوب می‌شود. این پزشک می‌تواند به عنوان «هماهنگ‌کننده درمان» عمل کرده، ابزارهای تشخیصی کلیدی مانند نوار عصب و عضله (EMG/NCS) را تجویز و تفسیر کند و برنامه‌های توانبخشی، تمرینات اصلاحی و تزریقات تخصصی (مانند تزریق در نقاط ماشه‌ای یا اپیدورال) را مدیریت نماید.

در حوزه طب فیزیکی و توانبخشی در کرج، که بر تشخیص دقیق با EMG و درمان‌های غیرجراحی تمرکز دارند، متخصصانی نظیر دکتر محسن چراغی (دارای فلوشیپ طب توانبخشی ضایعات نخاعی و ستون فقرات) و دکتر امیرهوشنگ واحدی فعالیت دارند. همچنین دکتر مرجان رئوفی پور در خیابان شهید بهشتی، بین چهارراه طالقانی و میدان شهدا (مجتمع رازی)، دکتر امیر فرزام پور در عظیمیه (جنب بیمارستان تخت جمشید، ساختمان کوروش)، و دکتر میرمحمدرضا اعتراف اسکویی و دکتر سیما رئوفی محسنی از دیگر متخصصان این حوزه هستند.

متخصص مغز و اعصاب (Neurologist) بر بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و محیطی (اعصاب) متمرکز است. مراجعه به نورولوژیست زمانی ضروری است که نیاز به افتراق رادیکولوپاتی گردنی (درگیری ریشه عصب) از سایر بیماری‌های جدی نورولوژیک مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS)، نوروپاتی محیطی یا بیماری‌های نورون حرکتی وجود داشته باشد. رویکرد این تخصص عمدتاً تشخیصی (با کمک EMG/NCS) و درمانی (مدیریت دارویی) است. باید توجه داشت که متخصص نورولوژی جراحی انجام نمی‌دهد؛ جراحی‌های مغز و ستون فقرات در حیطه تخصصی جراح مغز و اعصاب است.

متخصص روماتولوژی بر بیماری‌های التهابی سیستمیک و اختلالات خودایمنی تمرکز دارد. مراجعه به این متخصص زمانی ضروری است که درد گردن و دست با علائم سیستمیک دیگری همراه باشد. این علائم هشداردهنده شامل تورم، گرمی و قرمزی واضح در مفاصل (به‌ویژه مفاصل کوچک و متقارن دست‌ها)، سفتی شدید صبحگاهی (که معمولاً بیش از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد)، خستگی مفرط، یا تب پایین است. بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید (RA) می‌توانند مستقیماً باعث التهاب در ستون فقرات گردنی (خصوصاً مهره‌های C1-C2) شوند یا با ایجاد التهاب در مچ دست، سندرم تونل کارپال ثانویه ایجاد کنند. التهاب مفاصل ناشی از آرتروز، که مصرف مکمل‌هایی نظیر آوودین برای آن رواج دارد، نیز ممکن است در تشخیص افتراقی با بیماری‌های روماتیسمی قرار گیرد.

الگوریتم مراجعه: علائم شما می‌گویند اول به چه کسی مراجعه کنید

انتخاب اولین متخصص باید بر اساس کیفیت دقیق علائمی باشد که تجربه می‌کنید. می‌توان مسیر مراجعه را به سه سناریوی اصلی تقسیم کرد.

سناریوی ۱: درد التهابی و سیستمیک

اگر علائم اصلی شما شامل تورم واضح مفاصل، دردی که به صورت متقارن در هر دو دست احساس می‌شود، و به‌خصوص سفتی شدید صبحگاهی (بیش از نیم ساعت تا یک ساعت) است، و این موارد با خستگی مفرط یا تب همراهی می‌کنند، مسیر صحیح مراجعه فوری به متخصص روماتولوژی است. این علائم نشان‌دهنده یک مشکل التهابی و خودایمنی هستند.

سناریوی ۲: درد ساختاری یا عصبی واضح

اگر درد شما یک درد «رادیکولر» کلاسیک است – یعنی دردی تیز، تیرکشنده و شبیه شوک الکتریکی که از گردن شروع شده و به دست منتشر می‌شود – و این درد همراه با بی‌حسی یا ضعف عضلانی مشخص در یک الگوی پوستی (درماتوم) است، مشکل احتمالاً ساختاری یا عصبی واضح (مانند فتق دیسک) است. در این حالت، مراجعه به متخصص ارتوپدی یا جراح مغز و اعصاب برای ارزیابی گزینه‌های درمانی، از جمله جراحی، توصیه می‌شود.

سناریوی ۳: درد عملکردی یا تشخیصی پیچیده

اگر درد شما مزمن، مبهم، گنگ (Achy) و گیج‌کننده است، یا اگر علائم شما بین چند بیماری همپوشانی دارد (مثلاً هم درد وضعیتی دارید و هم کمی گزگز)، یا اگر درد عمدتاً ناشی از وضعیت نامناسب بدنی (پوسچر) یا نقاط ماشه‌ای عضلانی (درد میوفاشیال) به نظر می‌رسد، بهترین نقطه شروع متخصص طب فیزیکی و توانبخشی (فیزیاتر) است. این متخصص به عنوان هماهنگ‌کننده درمان، تشخیص دقیق غیرجراحی را انجام داده و مسیر توانبخشی را مدیریت خواهد کرد.

منبع: مجله ارتوپدی کمردرمان